خیریه‌ها برای درآمدزایی تأسیس نشده‌اند. در اصل هدف آنها اثرگذاری روی جامعه است. موسسات مردم نهاد (سمن‌ها) فعالیت‌هایی را ساماندهی می‌کنند که اهداف مختلفی دارند که از جمله آنها می‌توان به کارهای خیریه، فعالیت‌های دینی، آموزشی، علمی، ادبی، آزمایش ایمنی عمومی، تقویت رقابت ورزشی و پیشگیری از ظلم به کودکان یا حیوانات اشاره کرد.
واژه «سازمان مردم نهاد یا سازمان خیریه» به ما می‌گوید که این سازمان‌ها به شیوه سنتی درآمد کسب نمی‌کنند. البته این موضوع بدان معنا نیست که آنها کسب درآمد نمی‌کنند. آنها برای تأمین خدمات خود به سرمایه احتیاج دارند؛ اما صرفاً به‌خاطر سود خود، در پی سودآوری نیستند.
درآمد خیریه‌ها
موسسات نیکوکاری یا خیریه‌ها اغلب از روش‌های زیر درآمد کسب می‌کنند:
- کمک‌های مالی مؤسسات یا دولت‌های فدرال یا ملی
- فروش محصولات و خدمات ، خیریه ها محصولات یا خدمات خود را می‌فروشند. در واقع درآمد حاصل از فروش محصولات یا خدمات ممکن است مبنای مالی خیریه باشد.
نحوه هزینه کرد منابع مالی خیریه‌ها
چگونه خیریه‌ها کسب درآمد می‌کنند و با آن پول چه‌کار می‌کنند؟ این سوالی است که ممکن است ذهن هر کسی را درگیر کند.
تفاوت سازمان مردم نهاد و سازمان انتفاعی
اولین مسئله این است که درآمد سازمان مردم نهاد نسبت به کسب و کار انتفاعی چگونه است. این تفاوت هدف هر سازمانی است. یک سازمان انتفاعی درآمدی تولید می‌کند که به سود منافع شخصی از جمله مالک یک سازمان یا کسب و کار یا سهام‌دارانش است.
در مقابل، هدف اصلی یک شرکت مردم نهاد سود رساندن به جامعه عمومی است. مؤسسات نیکوکاری بر سود مالی یک شخص یا گروه افراد تأکید ندارند.
به‌علاوه، یک خیریه دولتی باید درصد عمده‌ای از درآمد خود را از عموم مردم کسب کند. خیریه‌ها باید این کار را به شیوه‌های متنوع از جمله موارد زیر انجام دهند:
- اجرا کمپین‌های جمع‌آوری سرمایه در طول سال؛
- دریافت میراث از املاک حامیان متوقفی؛
- درخواست اعطا و بخشش و حتی برگزاری رویدادها همانند مراسم جشن و سرور یا پیاده‌روی و مسابقات؛
یک خیریه استاندارد، مجموعه‌ای از روش‌های مختلف را برای جمع آوری کمک مالی و کسب درآمد برای تأمین مالی فعالیت‌های خود بکار می‌گیرد.
هزینه کرد درآمدها
اکثر خیریه‌ها از هزینه خدمات، فروش بلیط اجراها یا فروش کالاها کسب درآمد می‌کنند. دانشگاهی را در نظر بگیرید که بلیط رویدادهای ورزشی و اجراهای هنری می‌فروشد، شهریه دانشجویان را دریافت می‌کند، ممکن است مرکز پزشکی داشته باشد که در آن بیماران و شرکت‌های بیمه آنها بهای خدمات پزشکی را می‌پردازند. حتی خیریه‌های کوچک ممکن است یک فروشگاهی را اداره کنند. در حالی که خیریه‌های نهادینه و بزرگ مثل گرل اسکوتس در آمریکا کلوچه می‌فروشند.
نکته: وقتی نوبت درآمد کسب شده می‌رسد، گروه آی.آر.اس درآمد حاصل از نهاد خیریه را به دو گروه تقسیم‌بندی می‌کند:
1. درآمد کسب و کار مرتبط
2. درآمد کسب و کار نامرتبط
چند روش کسب درآمد سازمانهای مردم نهاد
سازمانهای خیریه ثبت شده، اساساً شرکت‌هایی‌اند که مأموریت اجتماعی دارند. آنها می‌توانند یک استراتژی کسب و کار برای سازمان خود طراحی و همانند هر شرکتی برای کسب پول اقدام کنند. به هر حال آنها به شیوه شرکت انتفاعی کسب درآمد نمی‌کنند.
1. فعالیت‌های مرتبط با حوزه نیکوکاری
در عوض، خیریه‌ها با انجام فعالیت‌های متناسب با مأموریت خود کسب درآمد می‌کنند؛ بنابراین یک موزه خیریه ممکن است یک کادوفروشی راه‌اندازی کند که اقلام هنری را برای درآمدزایی می‌فروشد در حالی که یک شرکت رقص باله، برای کسب درآمد خود بلیط می‌فروشد و به رقصنده‌ها آموزش میدهد تا کسب درآمد کنند.
مادامی که فعالیت به هدف خیرخواهانه سازمان مربوط باشد، محصولات یا خدمات این شرکت‌ها شیوه عالی برای سازمانهای مردم نهاد ارائه میدهد تا کسب درآمد کنند.
برای نمونه، فروش محصولی که به برنامه ویژه مربوط باشد می‌تواند هزینه‌های برنامه را جبران کند و به طور بالقوه جریانات پردرآمد ایجاد می‌کند. خیریه‌ها می‌توانند محصولات یا خدماتی از جمله کتاب، اقلام تبلیغاتی، ابزار یا بلیط کنفرانس و سمینار بفروشند. تشکیل یک کارگاه آموزشی برای افراد در یک محوطه نهاد نیکوکاری، می‌تواند بدین صورت درآمدزایی کند.
2. فعالیت‌های نامرتبط با حوزه نیکوکاری
گاهی اوقات، نهادهای نیکوکاری به شیوه‌ای کسب درآمد می‌کنند که به اهداف آنها مربوط نمی‌شوند. در اکثر سازمان‌ها، یک فعالیت نامرتبط بوده و اگر سه شرط را داشته باشد شامل مالیات بر درآمد می‌گردد:
- تجارت یا کسب و کار باشد؛
- به طور منظم کسب درآمد کند؛
- با اهداف نیکوکاری و مسئولیت اجتماعی ارتباطی ندارد؛
سازمانهای مردم نهاد گاهی اجازه دارند درآمدی نامرتبط (بدون از دست دادن جایگاه خیریه‌ای خود) داشته باشند، بنابراین باید مالیات بپردازند.
همچنین اگر سازمان مردم نهاد، درآمد زیادی از فعالیت‌های نامرتبط با حوزه نیکوکاری داشته باشد، ممکن است وضعیت معاف از مالیات خود را از دست دهد.
نحوه حمایت مالی از خیریه‌ها
چند شیوه وجود دارد که خیریه‌ها از جانب مؤسسات یا افراد پشتیبانی شوند. هیچ خیریه‌ای بدون این کمکها قادر به ادامه حیات نخواهد بود.
این کمکها و پشتیبانی مردمی، سبب می‌شود تا موسسات نیکوکاری بتوانند مأموریت‌های خود را پیش ببرند.
1. کمک‌های مالی فردی
خیریه‌ها بیشتر درآمد خود را از طریق کمک‌های مالی دریافت می‌کنند. این کمکها، هزینه‌های عملیاتی را پوشش میدهند و به سازمان مردم نهاد کمک می‌کنند تا مأموریت‌های خود را پیش ببرند.
کمک‌های شرکتی و نهادها معمولاً بخش کوچک‌تری از کمک‌های بشردوستانه را شامل می‌شوند. به همین دلیل است که خیریه‌ها وقت زیادی را صرف ایجاد رابطه با حامیان مالی خود می‌کنند و با شیوه‌هایی به تعامل بهتر با حامیان می‌پردازند.
این تعامل‌ها را می‌توان به طور عمده با برنامه‌های داوطلبانه و سالم توسعه داد. داوطلبین ثابت نموده‌اند که بهترین اهداکننده‌اند و به مدت طولانی به این فعالیت‌ها متعهد هستند.
خیریه‌ها برای کسب درآمد بیشتر، خیّرین را تشویق می‌کنند تا به صورت آنلاین، کمک مالی کنند، در رویدادها شرکت کنند یا اینکه کمک‌های برنامه‌ریزی‌شده مداوم داشته باشند. برخی نیکوکاران ممکن است بتوانند به‌خاطر کمک‌های خود به خیریه کسر مالیاتی داشته باشند.
2. کمک سازمان‌ها و مؤسسات و دولت
شیوه دیگری که خیریه‌ها کسب درآمد می‌کنند، از طریق کمک‌های مالی موسسات است. هر چند این کمکها از جانب مؤسسات، شرکت‌ها و دولت فدرال و ملی است. سازمانهای مردم نهاد و خیریه اغلب به دنبال گرفتن کمک از مؤسسات خصوصی‌اند. این نیکوکاران معمولاً از پروژه ویژه و در زمانی محدود حمایت مالی می‌کنند. به هر حال، این کمکها برای خیریه‌ها ارزشمند هستند.
اهداگرها معمولاً منبع اصلی درآمد برای خیریه‌ها هستند؛ اما آنها نیازهای متعددی از جمله تأمین مالی ابتکارات ویژه یا کمک به ایجاد ظرفیت سازمانی را برطرف می‌کنند.
پشتیبانی مالی شرکتی چند شکل دارد:
ممکن است رابطه «یک باره» باشد که در آن یک شرکت به برنامه یا رویداد ویژه‌ای کمک می‌کند.
خیریه‌ها می‌توانند همچنین با سازمان‌ها از طریق بازاریابی انگیزه‌گرا در حمایت مالی از رویدادها شراکت کنند،
اهدا گرهای کارکنان را تشویق کرده و یک برنامه برای کارکنان داوطلب ایجاد کنند.
اغلب موارد واژه «نیکوکاری» به معنای «بدون درآمد» است. این مسئله نمی‌تواند واقعیت داشته باشد. نهادهای نیکوکاری اگر در پی رشد، رونق و تداوم خدمت به جامعه هستند باید درآمدزایی کنند.
سازمان مردم نهاد به شیوه‌های متنوع درآمدزایی دارند و آنها اغلب در پی آمیزه‌های درآمدی مختلف هستند تا کارهای خود را انجام دهند.
بیشتر پول جمع‌آوری شده توسط نهادهای نیکوکاری به سازمان برمی‌گردد تا این سازمان (و برنامه‌های آن) را اداره کنند و اهداف اجتماعی را دنبال کنند. بدون این درآمد،فعالیت سازمانهای مردم نهاد چندان مؤثر واقع نخواهند شد.
